Przewodnik po Oslo
Przewodnik po Oslo
Oslo, najstarsza ze stolic państw skandynawskich. W dzisiejszym mieście widać ślady prosperity przełomu wieków. Szerokie ulice, eleganckie ogrody i parki, solidne budowle i starannie przemyślana zabudowa ulic z ładnymi perspektywami nadają miastu szacowny wygląd.
Oslo
Oslo - stolica i największe miasto Norwegii.
Miasto zostało założone w 1048 roku przez króla Haralda III. Od 1299 roku jest stolicą Norwegii. W samym Oslo mieszka ponad 11% mieszkańców Norwegii.
Oslo stanowi gospodarcze, naukowe, administracyjne i kulturalne centrum Norwegii. Jest siedzibą władz państwa, regionu i gminy. Znajdują się w nim m.in. Pałac Królewski i siedziba parlamentu. Miasto jest również centrum norweskiego handlu, bankowości, przemysłu i transportu morskiego. Jest siedzibą około 980 firm związanych z sektorem morskim zatrudniających około 8500 pracowników. Wśród tych firm których znajdują się jedne z największych na świecie firm zajmujących się transportem morskim.
Do niedawna Oslo było zaklasyfikowane jako najdroższe miasto świata. Ostatnio, częściowo z powodu osłabienia norweskiej korony, zostało wyprzedzone przez takie miasta jak Tokio, Kopenhaga i Paryż. W 2009 Oslo odzyskało miejsce najdroższego miasta świata. Oslo jest siedzibą Komitetu Ministrów Rady Europy oraz programu Rady Europy i Komisji Europejskiej pod nazwą -Miasta Międzykulturowe". Oslo jest położone nad Fiordem Oslo (Oslofjord).
Historia
Za datę założenia Oslo zwykło się uznawać, w oparciu o Sagę królewską Snorriego Sturlusona rok 1048, zaś za założyciela - króla Haralda III Surowego (Haralda Hardrade). Jednak najnowsze odkrycia archeologiczne wykazały, że miasto zostało założone już przed rokiem 1000, dlatego tę właśnie datę uznaje się za oficjalny rok założenia Oslo. Pierwotnie miasto leżało u ujścia rzeki Alna. Istnieją różne hipotezy co do znaczenia nazwy miasta - jedne z nich tłumaczą je jako "równinę u podnóża zbocza" lub "równinę bogów". Patronem Oslo widniejącym w jego herbie, jest św. Hallvard, który - jak głosi legenda - poświęcił w 1043 swoje życie w obronie kobiety niesłusznie oskarżonej o kradzież.
Od XI wieku mieściło się w Oslo biskupstwo katolickie, zaś około 1300 roku Haakon V Długonogi (Hakon V Magnusson) wybudował na zachód od pierwotnej osady Oslo fortecę Akershus, którą wybrał na swoją siedzibę. W 1384 ludność Oslo została zdziesiątkowana przez dżumę. Osłabiona tym Norwegia zawarła wraz z Danią i Szwecją w 1397 roku unię kalmarską, w wyniku której Norwegia na ponad 400 lat stała się uzależniona od Danii. W czasie unii Oslo utraciło status stolicy i podupadło ekonomicznie. Na losy Oslo duży wpływ miała również Reformacja 1537, która doprowadziła do separacji od kościoła katolickiego i powstania Narodowego Kościoła Protestanckiego.
W 1624 stara osada Oslo padła ofiarą ogromnego pożaru, jakoby wznieconego specjalnie przez cztery czarownice. Król Danii i Norwegii, Chrystian IV Oldenburg, postanowił odbudować miasto, lecz nie tam, gdzie do tej pory leżało, ale w pobliżu murów Twierdzy Akershus. W ten sposób powstało nowe renesansowe, zbudowane na planie kwadratu miasto, noszące zresztą również nowe imię - Christiania (w latach 1877-1925 nazwę tę zapisywano jako Kristiania).
W chwili rozwiązania unii z Danią (1814) miasto odzyskało status stolicy Norwegii. Pomimo zawarcia nowej unii, tym razem ze Szwecją, zachowało ten status. W czasach unii miasto przeżyło rozkwit - w XIX wieku powstało tu wiele siedzib nowych instytucji m.in. zamek królewski, uniwersytet, parlament Stortinget, teatr narodowy, bank norweski, giełda.
W 1905 roku unia ze Szwecją została rozwiązana, a Norwegia stała się wreszcie w pełni niepodległym państwem. W 1925 roku przywrócono stolicy uświęcone tradycją miano Oslo.
Oslo organizowało w 1952 roku Zimowe Igrzyska Olimpijskie. W Oslo czterokrotnie odbyły się mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym (w roku 1930, 1966, 1982 oraz w 2011). W maju 2010 roku Oslo było gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji 2010 .
Główne atrakcje turystyczne
Zamek i forteca Akershus
Założony w XIII wieku kompleks fortyfikacji obronnych, usytuowanych bezpośrednio nad Fiordem Oslo (Oslofjord). Twierdza jest dostępna dla zwiedzających przez cały rok .Na terenie fortecy znajduje się zamek i kilka muzeów związanych z obronnością.
Pałac królewski
Rezydencja królewska wybudowana w latach 1824-1848, obecnie siedziba króla Haralda V, dostępna dla zwiedzających jedynie przez kilka tygodni w okresie letnim (wstęp płatny, na zwiedzanie należy umawiać się z wyprzedzeniem). Atrakcją jest odbywająca się codziennie o godz. 13.00 honorowa zmiana warty straży królewskiej.
Muzeum statku polarnego
W muzeum prezentowany jest statek polarny Fram wraz z oryginalnym wyposażeniem z przełomu XIX wiek i XX wieku. Wokół niego ekspozycje poświęcone wyprawom polarnym i podróżnikom - Fridtjofowi Nansenowi, Ottonowi Sverdrupowi oraz Roaldowi Amundsenowi.
Skocznia narciarska Holmenkollbakken i Muzeum Narciarstwa
Miejsce Igrzysk Olimpijskich 1952, jedna ze skoczni, na których odbywają się zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich, obecnie przebudowywana - termin zakończenia budowy nowej skoczni to 2011 r. W budynku skoczni znajduje się Muzeum Narciarstwa, w którym obejrzeć można eksponaty pokazujące rozwój sportów zimowych. Można także wjechać windą na wieżę skoczni.
Muzeum Henryka Ibsena
W mieszkaniu Ibsena, w którym mieszkał od 1895 roku aż do swojej śmierci w 1906 urządzono ekspozycję związaną z pisarzem.
Muzeum Kon-Tiki
Położone na półwyspie Bygdoy muzeum prezentuje eksponaty związane z wyprawami Thora Heyerdahla - tratwę Kon-Tiki, papirusową łódź Ra II, eksponaty z Wyspy Wielkanocnej, Peru i Polinezji.
Muzeum Muncha
Muzeum posiadające największą na świecie kolekcję prac tego malarza, które zapisał on w testamencie miastu Oslo. W zbiorach znajduje się ok. 1100 obrazów olejnych, 3000 rysunków, 18.000 grafik. Muzeum nie posiada stałej ekspozycji, jedynie wystawy czasowe prezentujące Muncha w kontekście europejskim.
Galeria Narodowa
Zawiera najbogatsze w Norwegii zbiory sztuki norweskiej, a także skandynawskiej i europejskiej, m.in. prace Edvarda Muncha, I.C.Dahla, Christiana Krohga i wielu innych.
Centrum Pokojowe Nobla
Centrum poprzez tradycyjne i multimedialne ekspozycje prezentuje tematy związane z wojną, pokojem i rozwiązywaniem konfliktów oraz Pokojową Nagrodą Nobla .
Norweskie Muzeum Ludowe / Skansen
Położone na półwyspie Bygdoy muzeum i skansen prezentują kulturę ludową Norwegii. W skansenie zobaczyć można 155 budynków z różnych regionów, m.in. słynny kościół drewniany Gol stavkirke. Otwarte przez cały rok, ale znacznie bardziej atrakcyjne latem, kiedy poprzez różne prezentacje zapoznać się można codziennym życiem dawnej Norwegii.
Ratusz (Oslo Radhus)
Oddana do użytku w 1950 siedziba władz miejskich Oslo. W auli ratusza odbywa się corocznie uroczystość wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla. W sezonie letnim możliwe jest zwiedzanie jednej z wież ratusza.
Stortinget
Budynek parlamentu norweskiego wzniesiony w 1866. Latem dostępny dla zwiedzających codziennie, poza sezonem w soboty .
Park Vigelanda
Jedna z najpopularniejszych atrakcji Oslo, zwiedzana corocznie przez ok. milion turystów. Kompleks parkowy z rzeźbami Gustava Vigelanda - ponad 200 figur z brązu i granitu. Czynny przez cały rok.
Muzeum Vigelanda
W budynku muzeum, wzniesionym w latach 1920., mieściło się pierwotnie atelier rzeźbiarza i jego mieszkanie. Obecnie obejrzeć tam można odlewy jego prac i mniejsze rzeźby.
Muzeum Łodzi Wikingów (Vikingskipshuset)
Położone na półwyspie Bygdoy muzeum prezentuje najlepiej na świecie zachowane łodzie Wikingów, zbudowane ponad 1100 lat temu, a odnalezione w czasie prac archeologicznych.
Huk i Paradisbukta
Położone blisko centrum miasta tereny rekreacyjne oraz plaże na półwyspie Bygdoy.
Wyspy położone na Oslofjordzie
Nakholmen, Lindoya, Hovedoya, Bleikoya, Gressholmen i Rambergoya. Dociera do nich z centrum miasta tramwaj wodny.
Na podstawie: artykuł Oslo (http://pl.wikipedia.org/wiki/Oslo) w Wikipedii
licencja: GNU Free Documentation Licence, autorzy: Wikipedyści
Dokumenty:
Przedsiębiorca uzyskał subwencję finansową w ramach programu rządowego „Tarcza Finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla Mikro, Małych i Średnich Firm”, udzieloną przez PFR SA.